มีคำศัพท์ภาษาอังกฤษคำหนึ่งที่ใช้อธิบายลักษณะของคนที่มั่นใจในตัวเองสูงมาก จนดูก้าวร้าว อวดดี หรือพยายามทำตัวเด่นกว่าคนอื่น คำนั้นคือ Bumptious (บั๊มพฺ-เชิส) ซึ่งเป็นคำคุณศัพท์ (adjective) ครับ วิธีจำคำนี้ให้ขึ้นใจนั้นง่ายนิดเดียว แค่ลองนึกภาพตามเทคนิคเหล่านี้ดู
- BUMP US: เทคนิคหลักเลยคือการจำว่ามีคนเดินมา “ชนเรา” (BUMP US) อย่างแรงแล้วเดินผ่านไปเฉยๆ ไม่แม้แต่จะขอโทษ คนที่มีพฤติกรรมแบบนี้นี่แหละครับ คือคนที่มีนิสัย “Bumptious”
- อีโก้บวม (BUMP): ลองนึกถึงลูกโป่งที่ “บวม” (BUMP) จนพองลมเต็มที่ แทบจะระเบิดออกมา เปรียบได้กับคนที่มีอีโก้บวมๆ พองๆ ทำตัวใหญ่คับฟ้าก็ได้
- ชนแล้วเชิ่ด (BUMP-tious): ลองฟังเสียงของคำนี้ดีๆ ครับ พยางค์ท้าย “-tious” (เชิส) ฟังดูคล้ายคำว่า “เชิ่ด” ในภาษาไทย พอนำมารวมกัน ก็จะได้ภาพของคนที่เดิน “ชน” (BUMP) คนอื่นแล้วยัง “เชิ่ด” หน้าใส่อีกต่างหาก
คำนี้มักใช้กับพฤติกรรมหรือบุคคล เช่น
- bumptious official (เจ้าหน้าที่ที่วางก้าม)
- bumptious salesman (พนักงานขายที่อวดดี)
- bumptious manner (ท่าทีที่อวดเบ่ง)
- bumptious attitude (ทัศนคติที่หยิ่งผยอง) มีความหมายใกล้เคียงกับคำว่า Arrogant หรือ Conceited
ลักษณะของคนที่มีนิสัย ‘Bumptious’ นั้นมักจะแสดงออกผ่านคำพูดและการกระทำที่พยายามข่มคนอื่น หรือทำตัวโดดเด่นอย่างไม่เหมาะสม ทำให้คนรอบข้างรู้สึกอึดอัดหรือหมั่นไส้ได้ง่ายๆ
- The bumptious young politician alienated many of his senior colleagues with his overbearing attitude. (นักการเมืองหนุ่มผู้หยิ่งผยองคนนั้นทำให้เพื่อนร่วมงานอาวุโสหลายคนตีตัวออกห่างด้วยท่าทีที่วางอำนาจของเขา)
- His bumptious claims about being the best in the field were not supported by any evidence. (คำกล่าวอ้างอย่างอวดดีของเขาที่ว่าตนเก่งที่สุดในสายงานนี้ ไม่ได้มีหลักฐานใดๆ มาสนับสนุนเลย)
- During the meeting, her bumptious interruption of the CEO was met with stunned silence. (ระหว่างการประชุม การพูดแทรกท่านประธานขึ้นมาอย่างไม่เกรงใจของเธอ ทำให้ทุกคนเงียบกริบด้วยความตกใจ)
ที่มาของคำว่า ‘Bumptious’ นั้นก็น่าสนใจไม่แพ้ความหมายของมันเลย คำนี้เกิดขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 เป็นการผสมคำที่สนุกดีทีเดียว ว่ากันว่าอาจมาจากการรวมกันของคำว่า ‘bump’ ที่แปลว่า ‘ชน’ กับคำว่า ‘presumptuous’ ที่แปลว่า ‘ทะลึ่ง’ หรือ ‘อวดดี’ พอเอามารวมกัน ก็เลยได้ภาพของคนที่ ‘ชน’ ดะไปทั่วด้วยความอวดดีของตัวเอง ไม่สนใจใครหน้าไหน
นักภาษาศาสตร์ได้ชี้แจงว่าคำว่า ‘bumptious’ เกิดจากการเอาคำ ‘bump’ มาผสมกับ suffix ‘-tious’ ซึ่งเป็นการสร้างคำที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมามากกว่า คำว่า ‘bump’ ในที่นี้หมายถึงการชนหรือผลักดันอย่างแรง ซึ่งเมื่อรวมกับ ‘-tious’ (ที่มักใช้สร้างคำคุณศัพท์ที่แสดงลักษณะนิสัย) จึงได้ความหมายของคนที่มีพฤติกรรมชอบ “ชน” หรือผลักดันตัวเองไปข้างหน้าอย่างไม่เกรงใจใคร